Historia SSO (3) z Pikiera 12 ...........................................................

ŁS 1983

Historia SSO (3)

z Pikiera 12

OKRES DOSKONALENIA

W 1967 roku udało mi się opublikować w polskim miesięczniku „Brydż” (5–6/1967) dwa artykuły prezentujące Koncepcję Słabych Otwarć i Kolorów Krótkich oraz uproszczony zarys Systemu Singletonowego Delta.

Tu można przeczytać te artykuły: "Systemy... systemy..."

Ze wzglądów „reklamowo–dziennikarskich” skłoniono mnie (niestety niesłusznie) do kompletnej zmiany pierwotnej formy prezentacji. Tak np dla uzyskania niewątpliwie ładnego zdania „Skoro z pasa zrobiliśmy odzywkę, to z odzywki zróbmy pas”, musiałem zmienić limit Silnego Pasa na od dwunastu. Z własnej inwencji podałem natomiast bardzo upraszczające (aczkolwiek nienajlepsze) rozwiązanie, że 1¨ po Pasie (tj na 3–4 ręku) jest dwuznaczne: 0–6 albo od 12 (dotychczas strefa silna była dołączona do 1§).

Artykuły te wzbudziły lokalne zainteresowania również za granicą, gdzie pojawiły się pary stosujące Negatywne Karo, a nawet – i całą nieco zmodyfikowaną Deltę (zwłaszcza w Czechosłowacji),

Postulat Znaczeń Alternatywnych

Jesienią 1967, w poszukiwaniu nowych sposobów sygnalizowania układu, zauważyłem, że wszystkie dotychczasowe systemy nie wykorzystują tak oczywistego źródła informacji o ręce partnera jakim jest... NASZA WŁASNA RĘKA !

Korzystają wprawdzie z tego źródła gracze (dla lepszego odtworzenia ręki partnera na podstawie swojej własnej), lecz nie dostrzegają go konstruktorzy systemów.

Doprowadziło mnie to do wniosku, że znaczenia otwarć powinny być tak ustalane, by jak najwięcej można było wydedukować o ręce Otwierającego na podstawie kart własnych !

A konkretnie:

I	Otwarcia powinny mieć dwa, silnie kontrastujące znaczenia (tzw. znaczenia alternatywne)
II	Po otwarciach alternatywnych należy licytować na „zgadnięcie"

przy czym przez „zgadnięcie” rozumie się tutaj decydowanie o wariancie otwarcia wyłącznie na podstawie ręki własnej.

Ten nowy kierunek rozwoju (ostatni z postulatów wiodących) okazał się niezwykle płodny i przejawił się w większości późniejszych SSO.

System Lambda

Pierwszą realizacją Postulatu Znaczeń Alternatywnych był system Lambda (skonstruowany przeze mnie w 1967 roku):

1§

Przygotowawczy (może być słaba piątka)

1© 1♠ 1BA

Dwukolorówki ( 54 55 64 ):

1©

©§ albo ¨♠

Reguła mnemoniczna:

kolor otwarcia z treflami albo dwa pozostałe

1♠

♠§ albo ¨©

1BA

¨§ albo ©♠

2 w kolor

Jednokolorówki (szóstka albo silna piątką)

Zastosowanie po Alternatywnych Dwukolorówkach licytacji „na zgadnięcie” powoduje taką sytuację, jakbyśmy dysponowali sześcioma jednoznacznymi otwarciami dwukolorowymi:

1©	=	©§		1♠	=	♠§		1BA	=	¨§
1©	=	¨♠		1♠	=	¨©		1BA	=	©♠

A jeżeli nawet koncept powyższy jest przesadny (bo nie zawsze stosujemy zgadywanie i nie zawsze trafiamy), to, statystycznie rzecz biorąc, zyskujemy jedno dodatkowe otwarcie

Ponadto jest Lambda systemem niesłychanie prostym i przejrzystym (już otwarcie daje ogólny obraz ręki) oraz (jak się okazało) jedynym SSO, w którym możliwe jest pełne zastosowanie naturalnego stylu licytacji. W gruncie rzeczy jest systemem naturalnym nowej kategorii.

Systemy Mieszane

W systemach tradycyjnych otwarcia na 3–4 ręku są w zasadzie takie same jak. na 1–2 ręku.

Podobnie było z początku i w systemach opartych na Silnym Pasle, ale z czasem okazało się, że najbardziej dogodne są niejednokrotnie tak zwane systemy mieszane:

Otwarcia przed Pasem	=	system A	np Regres, Lambda
Otwarcia po Pasie	=	system B	zwykle Delta
Otwarcia Powtórne	=	system C	zwykle Delta

systemy takie miały nazwy złożone z nazw systemów składowych (np Lambda + Delta).

Strefa 6–10 po Pasie

Marek Głowacki zauważył, że po Silnym Pasie partnera najbardziej prawdopodobna strefa siły to 6–10 punktów, W związku z tym zaproponował, aby – zgodnie z Zasadą Maksymalnej Frekwencji – dla Otwarć po Pasie (tzn, na 3–4 ręku) przyjąć następujący podział na strefy:

Strefa słaba	=	0–5	otwarcie 1¨	Propozycja została zaakceptowana. Okazało się zresztą, że przemawiają za nią jeszcze inne względy.
Strefa główna	=	6–10	reszta otwarć
Strefa silna	=	11+	dodatkowo w 1§

Delta Relayowa

System Delta okazał się szczególnie podatny na tzw licytacje relayową, polegającą na tym, że jeden z graczy zadaje pytania o układ i siłę (tzw relaye), aż do całkowitego rozpoznania ręki partnera.

Relayowy styl licytacji jest metodą bardzo wygodną, ale pod warunkiem, że schematy odpowiadania na relaye są proste i łatwe do zapamiętania.

Pierwsze relayowe wersje Delty, jakie opracowałem w latach 1966 – 68, były jednak bardzo trudne, bo wymagały wyuczenia się całej serii zakodowanych schematów licytacyjnych, jak na przykład:

pc’

Q’

A(!)

G(!)

4 π

πm

4US

7330

4Ws

pO’

Bp’

Dopiero w 1969 roku (po zrezygnowaniu z ambicji wylicytowywania układów 65 i 74 oraz po częściowej zmianie znaczeń otwarć) udało mi się ułożyć nadzwyczaj prostą wersję Delty Relayowej, która uzyskała dużą popularność (patrz Schemat Singletonowy ).

Wersję tę (dodatkowo skorygowaną przez mnie w 1974 roku) wraz z mechanizmem Wywołania Końcowego stosowali prawie wszyscy czołowi „bezpasowcy” grając systemami typu „X + Delta".

Antysingletonowość

System singletonowy Delta był wprawdzie bardzo precyzyjny, ale jednocześnie stosunkowo mało – jak na SSO – blokujący. Na trzy otwarcia o sile 8–12 aż niemal dwa razy zdarzało się otwarcie 1§ (brak singletona i renonsu) nie zabierające przeciwnikom żadnej przestrzeni licytacyjnej.

W 1969 roku Stanisław Rumiński zaprezentował koncepcję konkurencyjną w stosunku do singletonowej – tzw antysingietonowość, polegającą na tym, że z ręką zawierający singleton bądź renons otwiera się – przeciwnie niż w Delcie – właśnie 1§.

Powstał w ten sposób system Antydelta:

1§	=	wszystkie układy z singletonem (renonsem)
1©1♠1BA2§2¨	=	naturalne, bez singletona (renonsu)

w którym dalsza licytacja łatwo sprowadzała się do Delty, a zarazem otwarcie 1§ zdarzało się rzadziej niż w Delcie

Drugim systemem antysingletonowym był Rusław (Rumiński–Sławiński), mający: przygotowawczy 1©, jednokolorówki – 1♠1BA2§2¨ (podwójne texasy) oraz wprowadzone przez Rumińskiego, alternatywne dwukolorówki 2©2♠2BA3§ (układy 55 i niektóre 64).

System REGRES

Trzecim systemem antysingletonowyrn (i jak dotąd ostatnim) okazał się system Regres (skonstruowany przez Stanisława Rumińskiego w 1970 roku), w którym otwarcia bez singletona były następujące:

1©1♠

półnaturalne (3–4 karty)

System Regres (a dokładniej: Regres+Delta) wsławił się później

pierwszymi sukcesami SSO na arenie międzynarodowej.

1BA

na starszej piątce

2§2¨

naturalne (z piątki)

Podobnie jak Rumiński uzyskał Antydeltę, można z każdego innego systemu bazującego na Silnym Pasie uzyskać antysystem. Stosowanie antysingletonowości po Silnym Pasie nie ma większego sensu, i dlatego wszystkie systemy antysingletonowe są systemami mieszanymi typu „X + Delta"

Postulat Dezinformacji

Wprowadzając w SSO „Regres” półnaturalne otwarcia 1©1♠, Stanisław Rumiński kierował się – oprócz względu na bezpieczeństwo – rozumowaniem następujqcym:

„Otwierając licytację przekazujemy informacje nie tylko naszemu partnerowi, ale także, z konieczności, przeciwnikom. Skoro nie możemy tego uniknąć, to postarajmy się przynajmniej o to, by przyniosły one przeciwnikom jak najmniej korzyści.” Ogólnie:

Znaczenia otwarć powinny być takie, by przeciwnicy uzyskiwali możliwie mało informacji użytecznej.

„Tak na przykład, otwarcie sygnalizujące 3–4 piki ma dla partnera mniej więcej tę samą wartość co sygnalizujące 4–5 pików. Posiada natomiast dodatkową zaletę, polegającą na tym, że przeciwnicy nie mogą wykluczyć u siebie kontraktu pikowego."

Pierwszy „Pojedynek Mistrzów"

W maju 1970 wystąpiłem ze Stanisławem Rumińskim w quizie licytacyjnym miesięcznika „Brydż”. Licytowaliśmy systemem Delta uzyskując 65%, co wystarczyło do zwycięstwa.

W pojedynku tym zostały po raz pierwszy zaprezentowane tzw Otwarcia po Treflu, polegające na tym, że odpowiedzi na pierwszoręczne otwarcie 1§ mają te same znaczenia układowe, co otwarcia. Tu jest ten Pojedynek Mistrzów

Ciąg dalszy

SSO	Co nowego...		do Spisu
5 Sierpnia 2002		© Pikier.com
brydż, brydz, bridge, brydż sportowy, brydz sportowy, bridge sportowy, Pikier, Sławiński, Slawinski, Łukasz Sławiński, Lukasz Slawinski,