SYSTEMY BLOTKOWE (4) Systemy Blotkowe (1)

PRZEGLĄD SYSTEMÓW BLOTKOWYCH

W rozdziale tym opiszemy zagrywanie blotkami w poszczególnych systemach blotkowych.

Przegląd obejmie grupy następujące:

1) systemy blotkowe tradycyjne (bądź powszechnie znane)

2) systemy klasyfikowalne

3) system Kombajn.

Systemy tradycyjne (bądź powszechnie znane) są z reguły nieklasyfikowalne:

Klasyczny Środkowy Odwrotny Blue Teamu Dziennikarski

Ponieważ prezenterzy tych systemów przemilczają częstokroć zagrania z niektórych konfiguracji i ignorują naogół rolę drugiej blotki, Autor zmuszony był do rekonstrukcji zagrań pominiętych i do dokonania gdzieniegdzie usprawniających korekt dotyczących źródła D.

Systemy klasyfikowalne są na ogół kompletnymi nowościami,
nie mającymi odpowiedników w systemach tradycyjnych.

System Klasyczny

Nastawiony jest na szybką informację (już w lewie pierwszej) o jakości koloru:

â = dobry kolor (z honorem)

á = zły kolor (bez honoru)

czyli – mówiąc bardziej naukowo – źródło P przekazuje sygnał jakościowy normalny.

Źródło K (Kolejność) potwierdza (naogół) informację przekazaną przez P, ponieważ także przekazuje sygnał jakościowy normalny:

ß = dobry kolor (z honorem)

à = zły kolor (bez honoru)

x

x

Wyjątkiem od powyższych reguł są zagrania z piątego i szóstego honoru. Gdyby nie one, to System Klasyczny można by sklasyfikować jako Jakościowy (JJâ).

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

Konwencja „Czwarta najlepsza”

Jednolitość Systemu Klasycznego ulega zakłóceniom przy zagraniach spod piątego bądź szóstego honoru, które podporządkowane są regule następującej:

Z koloru dobrego i długiego (tj conajmniej 4–kartowego z honorem)

wychodzimy czwartą co do starszeństwa kartą.

Korzyści ze stosowania „czwartej najlepszej” są następujące:

1) Umożliwia częściowe rozpoznanie długości koloru, ponieważ:
– zagranie w drugiej lewie blotką wyższą wskazuje na Hxxx bądź Hxx
– zagranie w drugiej lewie blotką niższą wskazuje na Hxxxx bądź Hxxxxx.

2) Umożliwia zlokalizowanie u wychodzącego trzech kart wyższych od karty wyjścia.

Przykład lokalizacji:

	D 6 5 3		Jeśli tylko wiadomo, że W ma conajmniej 4 karty, to zagraną Ósemkę E może spokojnie przepuścić.
A W 9 8		K 10 2
	7 4

System Środkowy

W Systemie Klasycznym trudno odróżnić dubleton od tripletona (nawet po dwóch lewach).

Dla złagodzenia tej bolączki zmodyfikowano nieco System Klasyczny ustalając że z trzech blotek wychodzimy blotką środkową (stąd nazwa: System Środkowy), a w lewie drugiej zagrywamy najwyższą:

x

x

x

Schemat ten nazywany jest w angielszczyźnie MUD:

M = Middle (środek) U = Up (góra) D = Down (dół)

Jeśli chodzi o odróżnienie xxxx od xxxxx bądź xxxxx od xxxxxx, to literatura...
milczy. Autor pozwolił więc sobie na dokonanie podobnej korekty dla pięciu blotek:

x

x

x

x

x

System Odwrotny

Niemal całkowicie zrywa ze stylem klasycznym, wprowadzając nowe, oryginalne zagrania:

x

x

Cechą charakterystyczną jest niewychodzenie nigdy kartą najstarszą, co daje korzyść następującą: Jeśli ujawnią się wszystkie karty wyższe od zagranej, to mamy pewność że atak był z singletona !

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

Zjawisko powyższe nie jest jednak, wbrew pozorom, specjalną rewelacją, bo sytuacja taka zdarza się bardzo rzadko.

Znacznie cenniejszą zaletą niewychodzenia kartą najwyższą jest natomiast lokalizowanie dokładnie jednej karty wyższej u wychodzącego (pomijając oczywiście wyjścia „czwartą najlepszą).

Dużą wadą jest niemożność odróżnienia xxx od Hxx – i to nawet po dwóch lewach.

Konwencja „Trzecia–piąta najlepsza”

Wyjście „czwartą najlepszą” przejawiało się zagraniami następującymi:

H	x	x		H	x	x	x	x		Można więc było odróżnić czwarty honor od piątego, ale trudno było odróżnić trzeci od czwartego i czwarty od piątego.
H	x	x	x	H	x	x	x	x	x

Skutecznym lekarstwem okazało się wychodzenia „trzecią lub piątą najlepszą”:

H	x	x		H	x	x	x	x
H	x	x	x	H	x	x	x	x	x

Zlikwidowano przy okazji niewątpliwy mankament wychodzenia „czwartą najlepszą” jakim jest lokalizowanie aż trzech kart wyższych od karty wyjścia.

Wyjście „trzecią najlepszą” lokalizuje tylko dwie karty wyższe od karty wyjścia, co znacznie ułatwia partnerowi podjęcie decyzji „zabić czy przepuścić”.

System Blue Teamu

Jest to modyfikacja Systemu Środkowego polegająca na zamianie „czwartej najlepszej” na „trzecią–piątą najlepszą”:

x

x

Ponieważ źródła milczą nt wyjść z czterech bądź więcej blotek, Autor zrekonstruował je samodzielnie (jak w Systemie Środkowym).

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

System Blue Teamu wykazuje daleko idącą regularność:

Źródło P – przekazuje sygnał J

Źródło K – przekazuje sygnał I

Źródło D – sprowadza się do zagrania â

Jedyna nieregularność to wyjście „trzecią najlepszą” spod szóstego honoru. Gdyby je zastąpić wyjściem „piątą najlepszą”, system Blue Teamu byłby systemem klasyfikowalnym JIâ. Oznacza to, że system Blue Teamu jest ostatnim szczeblem ewolucji Systemu Klasycznego.

System Dziennikarski

Przeciwko kontraktom bezatutowym sprowadza się dokładnie do JJ (Jakościowego).

Przeciwko kontraktom kolorowym jest następujący:

x

x

Jest to, jak widać, konsekwentne zastosowanie wyjścia „trzecią–piątą najlepszą„ – zarówno do koloru dobrej jak i złej jakości. Z punktu widzenia klasyfikacji, jest to system dość zbliżony do âIJ.

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

W źródłach nic nie podano (co niestety często się spotyka) nt blotki zagrywanej w lewie drugiej (należy sądzić, że była â). Autor pozwolił więc sobie na dokonanie usprawniającej modyfikacji, ustalając że: „wszędzie gdzie jest to możliwe” źródło D przekazuje sygnał J.

Systemy Klasyfikowalne

Przystąpmy teraz do rozpisania zagrań w systemach klasyfikowalnych, tj dających się opisać przy pomocy definicji strukturalnej. Można je podzielić na dwie główne grupy ze względu na sygnały źródeł K P:

SK = SP		SK ≠ SP
JJI JJM	grupa JJ	JIJ JIM	grupa JI	JMJ JMI	grupa JM
IIJ IIM	grupa II	IJI IJM	grupa IJ	IMI IMJ	grupa IM
MMI MMJ	grupa MM	MJI MJM	grupa MJ	MIM MIJ	grupa MI

Uwzględnione zostały jedynie normalne wersje sygnałów, co jest uzasadnione tym że każdy sygnał odwrotny jest całkowicie równoważny swojej wersji normalnej.

Odtwarzanie tabełek na podstawie nazwy nie jest zbyt trudne.
W niniejszym wydaniu internetowym podajemy więc dla przykładu tabelki zagrań tylko
dla dwóch systemów:

JJI

JJM

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

H

x

x

x

x

x

System Kombajn

x	x
x	x	x				H	x	x
x	x	x	x			H	x	x	x
x	x	x	x	x		H	x	x	x	x
x	x	x	x	x	x	H	x	x	x	x	x

CDN                

Z „Systemów wistowych” 1976

Systemy Wistowe	do Co nowego...	do Brydża
Nie samym brydżem człowiek żyje: do Czytaj!
brydż, brydż, brydż, brydż, brydż, brydz, brydz, brydz, brydz, bridge, bridge, bridge, bridge, bidding, brydż sportowy, brydz sportowy, bridge sportowy, licytacja, bidding, wist, Pikier, Łukasz, Lukasz, Sławiński, Slawinski, Łukasz Sławiński, Lukasz Slawinski, Czytaj, Czytaj!, piki, kiery, kara, trefle, pik, kier, karo, trefl, pas, atu, bez atu, kontra, rekontra

27 Grudnia 2000